Door: Greet Oosterhuis
De knieperties en rollegies zijn al even gebakken en gegeten. De apparaten zijn weer netjes schoongepoetst weggezet voor later dit jaar. Ruim tien maanden vol mogelijkheden liggen voor ons. Gaan we afwachten of nemen we initiatief?
De andere kant opkijkend heeft het meer dan 25 jaar geduurd voor dat de Hanebijtershoek in Gieten een volwaardige ontsluitingsweg krijgt. Bewoners, betrokken ondernemers en de gemeente waren verstrikt geraakt in diverse procedures. Het was voor velen moeilijk om na zoveel jaren kop en kont van elkaar te onderscheiden. Niemand wist nog precies van hoe of wat waardoor er meerdere waarheden ontstonden. Een onafhankelijk derde partij heeft uitkomst geboden. Alle partijen hebben hun verhaal uitgebreid kunnen toelichten waardoor er meer begrip voor elkaar ontstond en het slepende conflict werd opgelost. De gronden onder de ontsluitingsweg, die voorheen in eigendom waren van de ondernemers zijn door de gemeente over genomen. De gemeente wordt daarmee verantwoordelijk voor het onderhoud van de weg. Hopelijk loopt het hier vanaf 1 maart 2023 verder op rolletjes.
Wat weer op rolletjes loopt is wat wij graag doen: ophalen wat er in onze dorpen speelt en zo via de gemeenteraad verbeteringen doorvoeren. Daarvoor hebben we een aantal instrumenten. Eén daarvan is het initiatiefvoorstel. Dit voorstel is een instrument van de raad. De raad bedenkt het, bereidt het voor, behandelt het en besluit erop. De invloed van het college is minimaal. Bij een initiatiefvoorstel worden de rollen zeg maar omgedraaid en anders gerangschikt. De rollen blijven het zelfde: kaderstellend voor de raad, zeggenschap bij het college en neutrale kennisexpertise bij de ambtenaren.
Is het dan zo dat als je met een initiatiefvoorstel komt, je het college buitenspel wilt zetten? Een initiatiefvoorstel is gelaagd en moeilijk maar ook mooi. Een initiatiefvoorstel moet eerst naar het college. Het college moet de kans hebben om wensen en bedenkingen aan de raad kenbaar te maken. Het spel bestaat er uit dat het college de raad adviseert en als zeg maar zodanig ook kan behoeden voor het maken van ‘verkeerde’ keuzes. Mooi omdat het vormvrij én juridisch dwingend is. Als raadslid kun je dus zelf richting geven, het zelf beargumenteren en er zelf over besluiten. Omdat het juridisch afdwingbaar is ben je als initiatiefnemer verantwoordelijk voor de kwaliteit van het besluit en daarmee ook indirect verantwoordelijk voor de maatschappelijke gevolgen van het besluit. Als initiatiefnemer zit je zelf aan de knoppen en met een initiatiefvoorstel kun je proberen iets te regelen voor de inwoners die jou gekozen hebben. Weeg natuurlijk wel jouw ideaal en politieke haalbaarheid af. Door middel van een initiatiefvoorstel word je als raadslid actief. Van beoordelaar van voorstellen naar ‘Hoe zou jij dit doen’? Ik vertaal dat in van probleemkijkers naar oplossing-bedenkers. Een initiatiefvoorstel is een heel mooi instrument om zeg maar een probleem op te lossen door ook collega raadsleden in de breedte zin van het woord te overtuigen.
Een initiatiefvoorstel kost meestal veel tijd. Informatie vergaren, overleg, wordt het gedragen etc. Hierbij kan je ambtelijke bijstand vragen. Een raadslid heeft het recht daar gebruik van te maken. In de praktijk komt dit weinig voor …. Onbekend maakt misschien onbemind. Zo niet bij ons. Op 2 februari werd het initiatiefvoorstel ‘Herziening beleidsregels zonnepanelen beschermde dorpsgezichten’ aangenomen. Dat geeft de burger moed. Een volgend initiatiefvoorstel is gewoon in de maak. Gewoon door doen zeggen wij van Gemeentebelangen!