Door: Cora Kuiper
Het is goed toeven hier. De rust, de ruimte, de natuur, het is hier prachtig. Maar we moeten niet vergeten, er wonen ook mensen. Gezellige mensen, mensen die van deze omgeving houden en er ontzettend veel over weten ook. Er wonen mensen die ervoor zorgen dat de boel in onze dorpen draaiende blijft. Het levendig houden. Mensen die hier zijn opgegroeid, en mensen van buiten. Mensen die zich het dorpsleven eigen hebben gemaakt, maar ook mensen die liever afstand houden. Dat mag. Ieder wordt hier in zijn waarde gelaten.
Het afgelopen jaar was het in de dorpen rustiger dan ooit. Corona hield de terrassen en de evenemententerreinen stil. Maar, inmiddels gaat het bloed bij de organiserende partijen weer harder stromen. Langzaamaan is men weer aan het voorbereiden. Ze zijn weer los. Het tweede deel van dit jaar zullen er weer activiteiten zijn. Misschien niet zoals we graag zouden willen, maar wel zover het kan. Ondanks dat zal er weer volop van genoten worden.
Mijn grote angst is dat mensen die nog niet zo lang in onze omgeving wonen hier van gaan schrikken. Niet dat de organisaties er een potje van maken, maar gewoon omdat deze nieuwe inwoners gewend zijn aan de stilte, ontstaan door corona. Dus nieuwe inwoners, schrik niet. Hier wordt geleefd. Hier wonen mensen. Mensen die houden van hun omgeving, de rust en de ruimte, maar ook van een stukje gezelligheid. Dat betekent niet dat de rust straks is verdwenen, maar het zal wel anders zijn. En als u zich daar niet al te druk om maakt, went u ook daar vanzelf weer aan.