Door: Ina Oortwijn en Greet Oosterhuis
Soms zingt er zo maar iets ‘ongevraagd’ rond, een soort van ‘losse flodder’ die misschien onbedoeld de wenkbrauwen plotseling bij iemand doet fronsen. Laat het alsjeblieft nu niet genoemd worden…het woord ‘windmolen’ is blijkbaar een woord dat nu beter even ‘niet genoemd mag worden’ in de gemeente Aa en Hunze. Een maand later lezen we bij nieuws uit Drenthe dat vier gemeenten een pilot starten met erfmolens. Dat zijn kleine windmolens die vaak op agrarische erven staan. Op dit moment zijn in Drenthe en ook in Aa en Hunze erfmolens tot een ashoogte van 15 meter toegestaan. In de pilot worden tijdelijk (onder voorwaarden) erfmolens tot een hoogte van 25 meter toegestaan. De alsmaar stijgende energieprijzen hebben veel invloed op agrarische ondernemingen en hogere molens hebben een hogere energieopbrengst. Helemaal als de daken van de onderneming al volledig vol liggen met zonnepanelen brengt het mogelijkheden om verder te verduurzamen. De pilot gaat ook in kaart brengen hoe groot het draagvlak is onder omwonenden, wat de invloed is op het landschap en welke gevolgen het heeft voor de natuur. Om onze kennis weer een beetje op te vijzelen en te leren van het verleden gaan we naar de voorstelling WIND van toneelgroep Jan Vos. WIND is geïnspireerd op wat er gebeurde in de Drentse en Groningse Veenkoloniën, toen Den Haag besloot dat er drie grote windparken zouden verrijzen. Onze gemeente werd overruled, de provincie Drenthe ‘gedeeltelijk’ ook maar de manier van opereren door de overheid in de aanloop naar de realisatie van de windparken leverde zoveel onvrede en protesten op dat we dat een tweede keer willen voorkomen. Want wie beslist er eigenlijk over waar iets komt te staan en hoe zijn de lusten en lasten verdeeld? Het is een onstuimige komedie over de energietransitie in ook ons Veenkoloniaal gebied waar de wieken al aardig wat klappen hebben uitgedeeld en verdeeldheid hebben gezaaid. Bewoners kwamen er achter dat ze helemaal geen inspraak hadden. En er aan gewend raken? Aan die rode lampjes zeker! Hoe dan ook is het verrekte lastig om ten behoeve van klimaat voldoende rekening te houden met de omwonenden. Daar werden we ons na het zien van WIND weer goed van bewust. Willen we het vertrouwen van onze inwoners terug krijgen dan is het voor ons vanzelfsprekend om ze van het begin af aan mee te nemen in het proces van het wel of niet toestaan van ‘erfmolens’ tot een ashoogte van 30 meter. Om die reden vinden we het een gemiste kans om als gemeente niet mee te doen aan de pilot van de vier Drentse gemeenten. Het was nog wenselijker geweest als de provincie Drenthe alle gemeenten (lees agrariërs en inwoners) erbij betrokken had. Misschien is het niet wenselijk om er direct bij betrokken te zijn en kunnen we na de pilot periode aanhaken. We zullen het project in ieder geval op de voet blijven volgen, dat zijn we als volksvertegenwoordigers na de ontmoeting met WIND minimaal aan ons zelf verplicht.
