door steunfractielid Ina Oortwijn
Een puist is een ongewenst iets. Vraag maar aan een willekeurige puber wat ze van puisten vinden. Ze duiken op ongewenste momenten op en vooral op ongewenste plekken. Net op de avond dat je een feestje hebt, verschijnt er een knots op je voorhoofd. Niet alleen pubers hebben puisten, ze verschijnen soms ook in elk willekeurig dorp. En dan heb ik het over leegstand.
Langdurig leegstaande panden worden op een gegeven moment puisten in het dorp. Wat eerst nog een veilig en warm onderkomen was voor gezinnen of ondernemers, worden holle, lege, zielloze plekken in het dorp. En het duurt dan ook niet lang of de verloedering slaat toe. Gras en onkruid tieren vaak welig, er wordt eens een raampje ingegooid door deze of gene. Wind en regen krijgen vrij spel en vaak vallen dit soort panden ten prooi aan vandalen. Graffiti, vernielingen en inbraken. Het worden puisten.
In veel gevallen is het een ‘centen’ kwestie. De ene kant van de familie wil het pand wel verkopen en de andere niet. Gedoe rondom de erfenis, faillissement en zo zijn er nog vele redenen waarom een pand langdurig leeg kan staan. Omwonenden gaan zich ergeren en zorgen maken. Er wordt aan de bel getrokken bij de gemeente: “Kunnen jullie er niks aan doen?”
De gemeente kan niet altijd iets doen. Wel kunnen en willen ze meedenken en advies geven. Zo ook in onze gemeente. Een inwoner en diens woning stonden allebei op instorten. Gelukkig stond de inwoner open voor een helpende hand. Voor de inwoner is een passende woonomgeving en begeleiding gezocht en de woning kwam in de verkoop. Inmiddels maken de toekomstige bewoners er weer een warm en veilig onderkomen van.
Ook komt er hopelijk snel een einde aan de langdurige leegstand van een authentieke boerderij even verderop. Nadat 17 jaar geleden de laatste bewoners zijn vertrokken, staat het pand leeg. Een familiekwestie. Af en toe scharrelde er iemand om de boerderij om wat kleine opknapklusjes te doen. De perenboom achter het pand lokte ook nog wel eens iemand op het erf. Zonde om die lekkere peren om te laten komen. Maar Funda zorgde onlangs voor een prettige verrassing. Het pand is na 17 jaar leegstand te koop. Gezien de huidige huizenmarkt zal het niet lang te koop staan. De toekomstige bewoners moeten wel even flink de handen uit de mouwen steken, maar dan hebben ze wel wat: een unieke plek om te wonen en dat in een prachtige gemeente waar het goed toeven is.
Weer een paar puisten uit het zicht.